غروب ،غریبانه ، در ذره ذره ی خاک بقیع قد میکشد. مدینه، به پرواز کبوتران دل میسپارد و خورشید، قد خم میکند….
غریبانه باید گریست برای مظلومیتی که گلوی عاشقان را لبریز از بغض غربت نموده است
دلم فقط اشک می خواهد وگنبد خضرا را بهانه می گیرد وغربت بقیع را تمنا میکند .
دلم تنگ است و بی تاب غربت بقیع که چه غریبانه آیه های نور را را در آغوش گرفته !
خوشا به حال خاک بقیع که همنشین این همه معصومیت است !
کبوترانه در هفته ای که گذشت ، از هشتمین روز ماه شوال ، همزمان با سالروز تخریب بقاع متبرکه ، طرح درس ویژه ی این ایام را در در برنامه ی آموزشی خود قرار داد. در این طرح ، راوی علاوه بر نشان دادن ماکتی از بقیع به کودکان ، در قالب نمایش یک سفر خیالی ، ضمن ترغیب کودکان به تصویر سازی ذهنی از حرم های مطهر ائمه اطهار علیهم السلام و پیامبر اکرم صلوات الله علیه ، ذهن و تفکر کودکان را به سمت و سوی امامان آرمیده در بقیع سوق می داد. و با بیان این پرسش که چرا این امامان دارای حرم و گنبد و بارگاه نیستند به روایت تخریب بقاع متبرکه بقیع می پرداخت.