موسسه فرهنگی نور و نشاط
بسم الله الرحمن الرحیم
این تجربه می تواند بر اساس محل فعالیت شما مربی محترم و یا والدین گرامی با شرایط متفاوتی اجرا شود ولی آنچه در برخی مدارس ژاپن اتفاق می افتد این است که در کلاس یک ویلچر وجود دارد که هر دانش آموز باید یک روز از ماه که نوبت اوست بر روی آن نشسته و تمام محدودیت های یک دانش آموز معلول را تجربه کند.
او حق ندارد تا پایان روز از پاهای خود استفاده کند و نیاز های خود را باید با کمک سایر دانش آموزان مرتفع کند برای رفتن به حیاط و …
در پایان روز هم دانش آموز حس خود و دستاوردهایش از این تجربه را برای همکلاسی ها بیان می کند و از سایرین بابت همکاری تشکر می کند و ضمنا نظرات دوستانش را نیز در این مورد خواهد شنید.
این تجربه باعث می شود تا دانش آموز ضمن درک نعمت سلامتی در صورتیکه در طول زندگی با یک فرد معلول برخوردی داشت بی تفاوت از کنارش نگذرد و به یاد تمام محدودیت های تجربه شده افتاده و مسئولانه در مسیر رفع مشکل وی بکوشد.
دراین تجربه متربیان مسئولیت پذیری، سخت کوشی و تعهد را زندگی خواهند کرد .
این تجربه می تواند به مدل های دیگری هم تغییر کند مثل تجربه یک نابینا یا ناشنوا و … !
فقط این دقت ضروری است که در این تجربه تا چه اندازه شوخی و خنده چاشنی کار شود تا نه از جایگاه تربیتی فعالیت کاسته شود و نه از اثر بخشی ناظر به سختی ها و دشواری های کار . البته باید با تدبیر شرایطی هم برای انصراف در این فعالیت تعریف کرد که در صورت اعتراف به شکست با انجام عملی برای خدمت به یک معلول عذر پذیرفته شود.
با تشکر
